تفسیر خطبه 62

خطبه 62

وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
گفتار آن حضرت است

لَمّا خُوِّفَ مِنَ الْغیلَةِ
زمانى که او را از ترور ترساندند

 

وَ اِنَّ عَلَىَّ مِنَ اللّهِ جُنَّةً حَصینَةً، فَاِذا جاءَ یَوْمِى انْفَرَجَتْ عَنّى
براى من از جانب خدا سپر محکمى است، چون آخرین روز حیاتم در رسد آن سپر از پیش رویم کنار رود
وَ اَسْلَمَتْنى. فَحینَئِذ لایَطیشُ السَّهْمُ، وَلایَبْرَأُ الْکَلْمُ.
و مرا به دسـت مرگ سپارد. در آن زمـان نه تیر به خطا رود، و نه زخم بهبود یابد.