تفسیر خطبه 53

خطبه 53

 

وَ مِنْ کَلام لَهُ عَلَیْهِ السَّلامُ
از سخنان آن حضرت است

فى ذِکْرِ یَوْمِ النَّحْرِ وَ صِفَةِ الاْضْحِیَّةِ

 

در باره عید قربـان و مشخّصه قربانى اسـت

وَ مِنْ تَمامِ الاْضْحِیَّةِ اسْتِشْرافُ اُذُنِها، وَ سَلامَةُ عَیْنِها. فَاِذا
از تمامیت قربانى کامل بودن گوش و سلامت چشم آن است.بنابراین
سَلِمَتِ الاْذُنُ وَالْعَیْنُ سَلِمَتِ الاْضْحِیَّةُ وَ تَمَّتْ، وَلَوْ کانَتْ عَضْباءَ
اگر گوش و چشمش سالم باشد قربانى سالم و کامل است هر چند شاخش شکسته باشد
الْقَرْنِ تَجُرُّ رِجْلَها اِلَى الْمَنْسَکِ.
و پایش را به محل قربانى بکشد.
]وَالْمَنْسَـکُ هُنَـا الْمَـذْبَـحُ.[

]«مَنسک» در اینجا به معناى قربانگاه است.[